Family visit & een Orkaan
Blijf op de hoogte en volg Esther
25 Oktober 2016 | Aruba, Aruba
Bon dia dushinan,
Na bijna twee maanden is het weer tijd voor een update over mijn leven hier op Aruba. Mocht je het je afvragen ja de zon schijnt nog steeds en het is nog steeds warm. Geen Herfst dus.
De afgelopen twee maanden heb ik weer een hoop gedaan en beleeft, heb een van mijn vrienden uitgezwaaid, kreeg vrij omdat er een orkaan op komst was en mijn familie was hier voor een weekje.
Uitzwaaien.
Iets wat we allemaal eens doen. Meestal ben ik de gene die weer uitgezwaaid wordt op het moment dat ik weer eens het land verlaat en terug reis naar Aruba. Dit keer was het omgekeerd. Een van mijn vriendinnen hier ging terug naar Nederland. Na alle gekke momentjes, shop sessie en diet cokes in de kroeg, was wel even vreemd.
Orkaan vrij.
Eind september hoorde we ineens dat er een orkaan richting Aruba kwam. De hele week werd door iedereen het weer goed in de gaten gehouden. Ik kwam er al snel achter dat er iets is wat wisselvalliger is dan het nederlandse weer. Namelijk, het voorspellen van de route en de kracht van een aankomende orkaan. Eerst zou het over Aruba heen komen, toen niet, toen weer wel, toen weer niet. Ook het moment waarop het Aruba zou “raken” veranderde per dag. Uiteindelijk werd de voorspelling geloof ik in de nacht van donderdag op vrijdag. Toen ik woensdags wilde gaan tanken stonden er echt enorme rijen voor het popstation. Mensen laadde jerrycans vol benzine in, ik zag mensen sjouwen met een hoeveelheid eten alsof er minimaal drie weken geen leveringen zouden zijn naar Aruba. Ik geef toe ik had zelf ook wat water en eten inhuis gehaald. Op donderdag kregen we een mail dat we vrijdag vrij zouden krijgen i.v.m. het aankomende weer. De wind was volledig weg, wat heel vreemd is voor dit eiland en de straten waren uitgestorven. Beetje eng zeg maar. De nacht naar vrijdag verliep enkel met een hoop regen (Jeej auto was weer schoon) en wat wind. Vrijdag overdag was het heel wisselvallig in iedergeval geen weer om naar buiten te gaan. ’s Avond ben ik enkel even naar de starbucks geweest in Oranjestad. De straten stonden blank her en der en het was nogal angstvallig stil. Het begon weer te regen en dit keer hoorde ik ook onweer aankomen, tijd om weer terug naar huis te gaan. Dit keer was het dus danig dat we een tijd zonder stroom hebben gezeten, dat is normaal al irritant als je in nederland woont, geen TV enzo. Hier kan het goed warm worden als de stroom wegvalt aka geen airco. De rest van het weekend is het vooral regenachtig gebleven. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Wat ontwortelde bomen en een ruige zee waren wel het beeld na het weekend. Nu kan ik naast sneeuwvrij ook orkaanvrij toevoegen aan mijn lijstje.
Family visit
Op 14 oktober kwamen ze aan hoor, de Coljee-tjes waren dan eindelijk op Aruba. Ik stond ze op te wachten op de luchthaven. Nou is dit natuurlijk niet zo’n hele grote luchthaven en als je in de “aankomst” hal staat kan je naar de bagagebanden kijken. Toen ze mij in het vizier kregen, stonden daar ineens 5 mensen te zwaaien. Allemaal smiley faces, zelf na een 12 uur durende vlucht. De dikke knuffel by arrival deed me denken aan het knuffel moment op SXM, sommige dingen veranderen nooit. Ik heb ze gereden naar hun apartement. Op zaterdag heb ik ze meegenomen naar Oranjestad voor wat sight seeing, wat local food en heel veel zon. Daarna door naar het strand. ’s Avonds zijn we uit eten geweest. Zondag was het tijd voor wat off roading op dit woenstijn island. Lache! Gedurende de week zijn we wezen eten hebben we veel gelachen en gek gedaan. Op woensdagavond was ik wezen dansen met Anne en Inge. Zo leuk! Mooi om te zien hoe trots Inge was toen ze de basic forward en de side step met enige vertraging wel onder de knie kreeg, na een paar pasjes salsa gingen we over op wat merengue. Op donderdag avond zijn we uit eten geweest. Op vrijdag was het tijd om weer goodbye te zeggen. Net zo als toen ik goodbye zei tegen Sjoert deed ook dit mij realizeren dat ik ver weg woon. Ik ben blij dat ze zijn geweest. Nu hebben ze een beeld waar ik woon en werk met wie ik om ga en de rest van mijn leven hier.
Pasa bon tardi.
Na bijna twee maanden is het weer tijd voor een update over mijn leven hier op Aruba. Mocht je het je afvragen ja de zon schijnt nog steeds en het is nog steeds warm. Geen Herfst dus.
De afgelopen twee maanden heb ik weer een hoop gedaan en beleeft, heb een van mijn vrienden uitgezwaaid, kreeg vrij omdat er een orkaan op komst was en mijn familie was hier voor een weekje.
Uitzwaaien.
Iets wat we allemaal eens doen. Meestal ben ik de gene die weer uitgezwaaid wordt op het moment dat ik weer eens het land verlaat en terug reis naar Aruba. Dit keer was het omgekeerd. Een van mijn vriendinnen hier ging terug naar Nederland. Na alle gekke momentjes, shop sessie en diet cokes in de kroeg, was wel even vreemd.
Orkaan vrij.
Eind september hoorde we ineens dat er een orkaan richting Aruba kwam. De hele week werd door iedereen het weer goed in de gaten gehouden. Ik kwam er al snel achter dat er iets is wat wisselvalliger is dan het nederlandse weer. Namelijk, het voorspellen van de route en de kracht van een aankomende orkaan. Eerst zou het over Aruba heen komen, toen niet, toen weer wel, toen weer niet. Ook het moment waarop het Aruba zou “raken” veranderde per dag. Uiteindelijk werd de voorspelling geloof ik in de nacht van donderdag op vrijdag. Toen ik woensdags wilde gaan tanken stonden er echt enorme rijen voor het popstation. Mensen laadde jerrycans vol benzine in, ik zag mensen sjouwen met een hoeveelheid eten alsof er minimaal drie weken geen leveringen zouden zijn naar Aruba. Ik geef toe ik had zelf ook wat water en eten inhuis gehaald. Op donderdag kregen we een mail dat we vrijdag vrij zouden krijgen i.v.m. het aankomende weer. De wind was volledig weg, wat heel vreemd is voor dit eiland en de straten waren uitgestorven. Beetje eng zeg maar. De nacht naar vrijdag verliep enkel met een hoop regen (Jeej auto was weer schoon) en wat wind. Vrijdag overdag was het heel wisselvallig in iedergeval geen weer om naar buiten te gaan. ’s Avond ben ik enkel even naar de starbucks geweest in Oranjestad. De straten stonden blank her en der en het was nogal angstvallig stil. Het begon weer te regen en dit keer hoorde ik ook onweer aankomen, tijd om weer terug naar huis te gaan. Dit keer was het dus danig dat we een tijd zonder stroom hebben gezeten, dat is normaal al irritant als je in nederland woont, geen TV enzo. Hier kan het goed warm worden als de stroom wegvalt aka geen airco. De rest van het weekend is het vooral regenachtig gebleven. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Wat ontwortelde bomen en een ruige zee waren wel het beeld na het weekend. Nu kan ik naast sneeuwvrij ook orkaanvrij toevoegen aan mijn lijstje.
Family visit
Op 14 oktober kwamen ze aan hoor, de Coljee-tjes waren dan eindelijk op Aruba. Ik stond ze op te wachten op de luchthaven. Nou is dit natuurlijk niet zo’n hele grote luchthaven en als je in de “aankomst” hal staat kan je naar de bagagebanden kijken. Toen ze mij in het vizier kregen, stonden daar ineens 5 mensen te zwaaien. Allemaal smiley faces, zelf na een 12 uur durende vlucht. De dikke knuffel by arrival deed me denken aan het knuffel moment op SXM, sommige dingen veranderen nooit. Ik heb ze gereden naar hun apartement. Op zaterdag heb ik ze meegenomen naar Oranjestad voor wat sight seeing, wat local food en heel veel zon. Daarna door naar het strand. ’s Avonds zijn we uit eten geweest. Zondag was het tijd voor wat off roading op dit woenstijn island. Lache! Gedurende de week zijn we wezen eten hebben we veel gelachen en gek gedaan. Op woensdagavond was ik wezen dansen met Anne en Inge. Zo leuk! Mooi om te zien hoe trots Inge was toen ze de basic forward en de side step met enige vertraging wel onder de knie kreeg, na een paar pasjes salsa gingen we over op wat merengue. Op donderdag avond zijn we uit eten geweest. Op vrijdag was het tijd om weer goodbye te zeggen. Net zo als toen ik goodbye zei tegen Sjoert deed ook dit mij realizeren dat ik ver weg woon. Ik ben blij dat ze zijn geweest. Nu hebben ze een beeld waar ik woon en werk met wie ik om ga en de rest van mijn leven hier.
Pasa bon tardi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
